مجلس عراق
مجلس نمایندگان | |
|---|---|
| گونه | |
| گونه | |
| تاریخچه | |
| بنیادگذاری | ۲۸ دسامبر ۲۰۰۵ |
| پیشین | اتاق نمایندگان مجلس ملی بعث عراق |
| رهبری | |
رئیس | |
نائب‌رئیس نخست | |
نائب‌رئیس دوم | |
| ساختار | |
| کرسی‌ها | ۳۲۹ |
 | |
گروه‌های سیاسی | دولت (۱۸۶)
اپوزیسیون (۱۴۳)
|
مدت دوره | ۴ سال |
| انتخابات | |
| تک‌رأی انتقال‌ناپذیر (پس از ۲۰۱۹) | |
آخرین انتخابات۱ | ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱ |
انتخابات آینده | ۲۰۲۵ |
| Redistricting | کمیسیون عالی مستقل انتخابات |
| محل نشست‌ها | |
 | |
| مرکز همایش بغداد منطقه سبز بغداد عراق | |
| وبگاه | |
| قانون اساسی | |
| قانون اساسی عراق (۲۰۰۵)، بخش دوم، فصل اول | |
 |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت عراق |
| قانون اساسی |
مجلس نمایندگان عراق یا مجلس نواب عراق (به عربی: مَجلس النوّاب العراقي)، تنها مجلس قانون‌گذاری عراق محسوب می‌شود. مکان این مجلس در منطقه سبز بغداد است. نمایندگان این مجلس، برای دوره‌های ۴ ساله، از طریق رای مستقیم مردم، انتخاب می‌شوند.
تاریخچه
[ویرایش]نخستین مجلس نمایندگان عراق در سال ۱۹۲۵ میلادی به دستور پادشاه وقت عراق ملک فیصل اول تشکیل شد. در آن زمان عراق دارای دو مجلس عوام (مجلس نواب) و مجلس خواص (مجلس اعیان) بود. این رویه تا سال ۱۹۵۸ میلادی ادامه یافت. در این سال به موجب احساس خطر از جانب پادشاه، انتخابات جدید برگزار شد و از ۱۴۵ صندلی مجلس جدید، ۱۴۰ صندلی به نمایندگان حامی انقلابیون تعلق گرفت. سرانجام در ۱۴ ژوئیه همان سال، کودتای ضد سلطنتی رخ داد.
بنابر قانون اساسی مصوب ۱۹۷۰ عراق، عراق می‌بایست به یک جمهوری تبدیل شود و مجلس نمایندگان عراق نیز به «شورای ملی» (به عربی: المجلس الوطني) تغییر نام یافت. اما این دوره که مصادف بود با روی کارآمدن صدام حسین و حکومت نظامی‌گر وی، تا ژوئن ۱۹۸۰ هیچ نوع انتخابات شورای ملی را شاهد نبود. این رویه تا پایان جنگ ایران و عراق ادامه یافت. پس از این دوره، چندین انتخابات برگزار شد که به جز نامزدهای مورد حمایت حزب بعث عراق، نامزد دیگری در عمل امکان پیروزی در آن را نداشت. آخرین نوع از این انتخابات در مارس ۲۰۰۰ میلادی برگزار شد. این نوع مجالس فرمایشی تا مارس سال ۲۰۰۳ میلادی، و حمله آمریکا و متحدانش به عراق ادامه داشت.
سقوط رژیم صدام حسین در آوریل ۲۰۰۳ میلادی، نقطه پایانی بر مجلس فرمایشی عراق بود. پس از سقوط رژیم صدام‌حسین، حکومت ائتلاف موقت عراق به ریاست پل برمر مسئولیت اداره عراق را بر عهده گرفت. سپس دولت موقت عراق شکل گرفت. دور جدید مجلس نمایندگان عراق برای تعیین نخست‌وزیر و پایه‌گذاری دولت انتقالی شکل گرفت. در نخستین انتخابات مجلس عراق که در ۳۰ ژانویه ۲۰۰۵ برگزار شد، ائتلاف ملی عراق به رهبری ابراهیم جعفری توانست ۱۴۰ کرسی از ۲۷۵ کرسی مجلس را تصاحب کند. بدین ترتیب ابراهیم جعفری، برای یک دوره چندماهه نخست‌وزیر عراق شد. تأسیس این مجلس مقدمه‌ای بود برای تصویب قوانینی در جهت برگزاری انتخابات مجلس عراق در دسامبر ۲۰۰۵ میلادی.
در انتخابات دسامبر ۲۰۰۵ نیز ائتلاف ملی عراق، موفق شد با کسب بیش از ۴۱٫۲ درصد از آراء مردم، ۱۲۸ صندلی از مجموع ۲۷۵ صندلی مجلس عراق را تصاحب کند. این مجلس به مدت ۴ سال، یعنی از اوایل سال ۲۰۰۶ تا اوایل سال ۲۰۱۰ ادامه داشت. در طول مدت مذکور، نوری مالکی نخست‌وزیر عراق بود.
دور بعدی انتخابات مجلس عراق در مارس ۲۰۱۰ میلادی برگزار شد. در این انتخابات، ائتلاف العراقیه به رهبری ایاد علاوی موفق به کسب ۹۱ کرسی از ۳۲۵ کرسی مجلس عراق شد. در انتخابات مذکور، ائتلاف دولت قانون به رهبری نوری مالکی، ۸۹ کرسی و ائتلاف ملی عراق به رهبری ابراهیم جعفری موفق به تصاحب ۷۰ کرسی شد. سپس یک دولت ائتلافی به نخست‌وزیری نوری مالکی، زمام امور کشور عراق را در دست گرفت. این دولت که به دولت دوم نوری مالکی مشهور شد، حاصل اتحاد ائتلاف دولت قانون با ائتلاف ملی عراق بود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ویکی‌پدیای انگلیسی
مجلس آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | .svg) |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |